Chemeritsa ofte rilatas al populara kuracado de alkoholismo. Sed laŭ spertuloj, ĉi tiu famo estas alproprigita al la herbeca planto nemerege. Fakte la planto estas tre venena. Samtempe ĝi restas nediskutebla fakto, ke ĝia disvastigata uzo en diversaj sferoj de homa agado. Kion la herbo estas, kion ĝi povas resanigi, kiel prepari la drogon, kaj al kiu tia terapio estas kontraŭindikita - ni priskribos ĉi tion poste en la artikolo.
Priskribo
Ne ĉiuj povis vidi kiel ĉi tiu konstanta planto de la familio Melantiev floras. En ĝiaj kvindek jaroj da vivo, ĝi povas nur liberigi siajn multkolorajn panikojn 1-2 fojojn. Kaj ĉio ĉar la florado de la helpanto reaperas en 20-30 jaroj. Sekve, vi bezonas enfokusigi la tigojn kaj foliojn.
Aldone al Chemeritsa, la Melantiev-familio ankaŭ inkludas tiajn plantojn kiel la colchicum, gloriosa, tricyrtis kaj uvularia, kiuj estas plej ofte komunaj en la Norda Hemisfero.
Botanikistoj apartigas ĉirkaŭ 27 speciojn de hellebore (Veratrum). Ĉiuj, kiel aliaj familianoj, karakterizas altan aeran parton kaj mallongan rizomon. Grundaj tigoj atingas altecon de unu kaj duono metroj. Ili estas dense kovritaj de enfermitaj rigidaj rigidaj folioj elipsaj formoj. En la malsupra parto, la foliaj platoj atingas 30 cm longajn kaj estas kovritaj de felaj puboj sur la malantaŭa flanko, kaj mallarĝaj kaj nudaj ĝis la supro. Karakteriza signo de hellebore estas neegala aranĝo de foliaro, kiu estas grupigita laŭ pluraj pecoj. Pro tio la herbo facile distingeblas de la flava gencio.
!I estas grava! Kiam la hellebore-partikloj trafis la mukozojn de la okuloj, nazo kaj buŝo, estas forta brulanta sento, ternado, tusado, sangokovritaj s kaj malagrablaj sentoj en la gorĝo. En tiaj situacioj gravas lavi la areojn tuŝitajn per multe da flua akvo.
Dolĉaj verdaj, blankaj aŭ malhelruĝaj floroj aperas sur la suproj de ŝosoj en julio. En la infloresko ili estas plantitaj en aroj. Ĉiu grandeco ĝis 1 centimetro. Perianth konsistas el 6 folioj. En 6 stamenoj, pistilo kun supraj triĉelaj ovario kaj 3 fostoj. Procedante de ĉi tiu trajto, multaj botanikistoj transdonas herbon al la Senedona familio. Florado daŭras ĝis la fino de somero. En aŭgusto, sur la loko de infloreskoj, fruktoj de hellebore maturiĝas. Jen skatolo kun flugilaj semoj. Disvastigita per la metoda planto-semo, kaj ankaŭ la dividado de rizomoj.
La radika sistemo disvolviĝas ĝis 20 cm longa. I karakterizas karnan strukturon kaj amason da eliraj ŝosoj ĝis 3 milimetroj dika.
Chemeritsa ne timas frostojn, sen pretendajn kondiĉojn kaj grundon.
Kiel Chemeritsa, frostaj imunaj plantoj ankaŭ estas: siringo, spiro, gazono blanka, berberoj, montarbo, viburnum kaj sovaĝa ĉerizo.
Kie kreskas hellebore
Vi povas vidi Chemeritsa en moderklimataj kaj subtropikaj zonoj de Eŭrazio kaj la nordamerika kontinento. Ŝiaj indiĝenaj elementoj estas humidaj herbejoj, herbejaj marĉoj, inundebenaj herbejoj, paŝtejoj, bone lumigitaj arbaroj kaj montaraj areoj. Amas lokojn kun apudaj grundakvaj fluoj.
Eŭforbio, astero, verbo, veronica, gaillardio, dianto, gelenium, hibiscus, gravilat kaj delphinium ankaŭ, kiel hellebore, sun-amantaj plantoj por kiuj granda kvanto de sunlumo kreas bonajn kondiĉojn por kreskado.
En Eŭropo, la loĝantoj de la mezaj montoj kaj alpaj zonoj bone konscias pri ĉi tiu herbo. La planto povas altiĝi ĝis 2 mil metroj super la marnivelo. Plej ofte aperas en malgrandaj grupoj. La norda hemisfero de la planedo povas esti dividita en zonojn, en kiuj iuj specioj de hellebo preferas kreski. Ekzemple, la blanka Veratrum elektis la piedon de la Alpaj Montoj en Okcidenta kaj Centra Eŭropo, la nigra vario estas pli ofta en Rusujo, Ĉinio kaj Japanio, lobelia preferas Centran kaj Orientan Eŭropon.
!I estas grava! Nur plenkreskuloj rajtas kolekti la krudajn materialojn de verato kaj nur post kiam ili pasigis la necesajn informadojn.
En Ukrainio, konstanta kreskado en Karpatoj. Kaj en Rusujo ĝi povas troviĝi ĝuste sur la teritorio de Okcidenta kaj Orienta Siberio.
Kemia kunmetaĵo
Ĉiuj specoj de helleboro estas venenaj, sed kelkaj el ili estas uzataj en medicino. Estas pruvita, ke toksaj substancoj estas enhavataj en iu ajn parto de la plurjara. Ni parolas pri 8 steroidaj alkaloidoj, kies kunmetaĵo rapide pliiĝas printempe. Jen:
- Yerwyn;
- Rubiervino;
- termino;
- hermidine;
- veratrin;
- veratridino;
- proterino;
- protoveratrin (la plej danĝera por homoj kaj bestoj).

- aminoacidoj;
- gumo;
- rezinoj;
- taninoj kaj tinkturoj;
- sukero;
- acidaj oleoj;
- vitaminoj;
- mineralaj saloj;
- amelo;
- triterpenoj;
- organikaj acidoj;
- taninoj;
- glikozidoj.

Resanigaj ecoj de herboj
Chemeritsa estas tre stranga kaj postulas specialan zorgon. La alkaloidoj en sia kunmetaĵo, depende de la uzata proporcio, povas alporti profiton kaj neripareblan damaĝon. Oni eksperimente pruvis, ke la planto havas la sekvajn efikojn sur vivaj organismoj:
- pliigas la amplekson de la korbatoj;
- malaltigas sistolan kaj diastolan arterian premon;
- dilatas sangajn vaskulojn (en grandaj kvantoj kaŭzas bradikardion);
- reduktas diurezon;
- irritante la nervajn finojn, provokas vomadon;
- reduktas la eksciteblon de la vasomotora centro;
- elmontras proprietojn koleretikaj kaj diuréticos;
- disponigas bakterikan agadon kaj kontraŭinflamantan efikon;
- havas ruminatoran efikon al remaĉuloj;
- posedas kontraŭparacan kaj antimicotikan efikon;
- mildigas doloron de gravega kaj reŭmata naturo.
Ankaŭ provizas diŭetan efikon: pomoj, alŝelo, tilio, kareo, boj, ruĝa branaĵo, karturno, cajaj, asparagoj, nigra rafano kaj junipero.
Pro la alta tokseco de la interna herbo ne estas prenita. I eĉ estas ekskludita de la oficiala farmacopeo. En popola medicino praktikas eksteran uzon de tinkturas, ungventoj, decociones, eltiroj por la traktado de inflamaj tonsiloj, artikoj, pediculosis, skabio, reŭmatismo, ekzemo kaj alergiaj reagoj.
Kiel prepari Chemeritsa
Por kuracaj celoj, uzu nur la rizomojn de la herbo, ĉar ili enhavas la plej multajn alkaloidojn. Konsiderante la fakton, ke ĉe la komenco de printempo la kvanto de ĉi tiuj substancoj atingas maksimuman valoron, spertuloj nomas septembron kaj oktobron la plej bonan periodon por rikoltado de krudmaterialoj. Hellebore-radiko
Por ĉi tiu celo, vi bezonas elfosi planton por ne damaĝi sian subteran parton. Memoru, ke la longo de la radiko ŝosoj atingas 20 centimetrojn. Ĉi tiuj maldikaj fadenoj rompiĝas facile. Kiam la radiko estas ekstere, skuu ĝin de la restaĵoj de la grundo kaj tranĉu la tigon.
!I estas grava! Kiam rikoltas krudan helleboron, prizorgu viajn proprajn protektajn rimedojn. Ĉiuj laboroj kun herbo devas esti faritaj per gantoj aŭ dikaj kaŭĉukaj gantoj. Metinte seka pocion aŭ verŝante ĝin, nepre enmetu viajn okulvitrojn kaj ligi nazon kaj buŝon per malseka tuko.
Por kuracaj praktikoj, nur la dika parto necesas. En la estonteco ĝi estas tranĉita laŭlonge kun ŝovelilo kaj lavita per malvarma akvo. Tiam la kruda materialo devas sekigi. Ĉi tio estas farita en bone ventolata subtegmento, for de rekta sunlumo kaj polvaj vojoj. Sekaj stangoj estas gravaj por inspekti signojn de muldilo. Se necese, la areoj tuŝitaj estas forigitaj. Post tio, hellebore povas esti kolektita en papera aŭ ŝtofa sako por konservado. Gravas ke la krudaj materialoj ne kontaktiĝas kun aliaj kuracaj herboj.
Por via propra sekureco, estas pli bone lokigi la kuglon en apartan, bone ventolitan lokon. En ĉi tiu kazo, ne forgesu pri la reguloj de ŝparado de venenaj substancoj. Breto vivo de krudaj materialoj finiĝos post 3 jaroj.
Ĉu vi scias? La malnovaj grekoj kaj romianoj uzis venenajn trajtojn de hellebore. De la radikoj de la herbo, ili preparis mortigan venenon por individuoj ne akcepteblaj por la imperiestro, same kiel por ratoj kaj puloj.
Apliko de hellebore
La kredo, ke venena ĉampiona drogo povas resanigi alkoholismon, estas firme establita en la homoj. Onidiras, ke sufiĉas drinkulo miksi herbbaleron aŭ ĉerpi kun alkoholo. La trinkanto ne sentos la odoron aŭ guston de triaparolaj malpurecoj, sed baldaŭ li komencos havi akrajn signojn de venenado: vomado, naŭzo, diareo, lia pulso malrapidiĝos kaj lia sangopremo falos. Tio estas la tuta terapia efiko. Ia forto estas la psikologia efiko al persono kun alkohola dependeco.
Postvivado al la tuta toksiĝo, verŝajne la venontan fojon, kiam la trinkanto timos eĉ tuŝi la glason per la hematomo. Kuracistoj alarmas, ĉar ne estas la unua jaro, kiam ili klopodas refuti ĉi tiun minacan vivon. Dume, centoj da venenitaj homoj daŭre venas al hospitaloj dum la "savo". Bedaŭrinde multaj mortas pro korhalto. Tial ne necesas eksperimenti kun danĝera herbo sur la sano de parencoj kaj amikoj.
Ĉu vi scias? En antikvaj tempoj, la venena aceŭera suko estis makulita per pinto de lanco de sagoj kaj minoj.
Chemeritsu povas esti uzata ekstere. Plie, ĝi estas uzata en multaj sferoj de homa vivo. Gravas esti zorga. Ni analizu kie kaj kiam ĉi tiu planto povas esti utila.
En medicino
Plej ofte por terapiaj efikoj la sekigitaj herbalaj krudaj materialoj preparas alkoholan tekston. Tiucele la radiko estas disbatita al polvo por fari 2 manĝkulerojn da pulvoro. Post tio, ĝi verŝiĝas en glasan ujon kun kovrilo kaj plenigita per purigita medicina alkoholo (40%). Infuzi la likvaĵon en malhela kaj varmeta loko je temperaturo de + 20-24 ° C.
Ĉu vi scias? Laŭ antikva mitologio, la granda antaŭedukanto kaj kuracisto Melamp traktis frenezon per la helpo de trinkado de arbo. En tiuj tagoj, oni kredis, ke malsanoj estas provokitaj de malpuraĵoj amasigitaj en la korpo: viskoza filaro, ĉiumonata sango kaj "abdomenaj obstrukcoj". La aplikita pocio kaŭzis al la paciento vomi, tiel "purigante" sian korpon de la kaŭzoj de la malsano. Antikvaj sanigantoj sekvis la ekzemplon de Melamp ĝis la 19-a jarcento, proponante veratum-pilolojn al pacientoj pro melankolio, epilepsio, febro, paralizo kaj vermoj.
Post 10 tagoj, la drogo devas esti malplenigita. I estas uzata ekstere por ekzemo, alergioj, reŭmatismo, kaj ankaŭ por batali la haŭtparasitojn. La kuracado celas trakti la areojn tuŝitajn per kotona vestaĵo ŝmirita per medikamentoj. Ankaŭ popularaj sanigantoj praktikas la uzon de pomado. Byi estas preparita miksante 150 g da cemera pulvoro (la preferata formo de lobelia), 150 g da dispremitaj folioj de sovaĝa romero kaj 500 g da porka lardo. Ĉiuj ingrediencoj estas plene miksitaj ĝis homogena konsekvenco.
Tiam la miksaĵo estas dezirinda por meti kelkajn horojn en la forno. La finita substanco devas esti frotita en la haŭton por reŭmatismo, pedikozo kaj skabio.
Ĉu vi scias? La antikvaj indianoj de la nordamerika kontinento uzis la helleoron kiel indikilon de pacienco. Oni kredis, ke la plej imuna al la veneno de la planto meritas la postenon de ĉefo de la tribo. Sekve, ĉiuj kandidatoj estis devigitaj manĝi venenan radikon.
En veterinara medicino
Ĉi tiu planto ofte kuracas vundojn, provokas vomaĵojn kaj ruktojn en ruminantaj brutoj, kaj ankaŭ per sia helpo batalas kontraŭ puloj. Plej ofte uzata alkoholaĵo. Byi estas preparita miksante pulvoran sekan hellebore-radikon kun 70% de alkoholo en proporcio de 1:10. Insistu likvaĵon 10 tagojn en malhela kaj varma loko. La ilo devas esti verŝita en la buŝon de malsana besto, antaŭe diluita kun 50-500 mililitroj da akvo. Ia kvanto dependas de la korpa pezo de la besto: ju pli granda ĝi estas, des pli akvo bezonas. Por havigi maksimuman helpon al la hospitala sekcio, sekvu la jenajn dozojn:
- ĉevaloj, por bovinoj kaj aliaj grandaj brutoj por ĉiu kilogramo de viva pezo mezuru 0.01-0.024 ml da tinkturo;
- kaproj ŝafoj kaj aliaj malgrandaj brutoj bezonos 1 kg da korpa pezo 0,04-0,08 ml da medikamentoj;
- porkoj 140,014-0,028 ml po kilogramo de viva pezo;
- al hundoj - 0.05-0.2 ml por kilogramo de viva pezo.
Krome, en la batalo kontraŭ sangokovraj parazitoj, praktikis bestojn kun solvo de la alkohola metafriko. La proporcio estas la sama kiel en la antaŭa metodo. Kelkaj ŝprucas la dorsojn de hejmbestoj kun radika pulvoro.
En ĝardenado
Florokultivistoj kaj ĝardenistoj ofte uzas la hellebore-senokupiĝon en la batalo kontraŭ araneoj, orelaj stangoj, afidoj, raŭpoj, limakoj kaj aliaj plagoj kiel malmultekosta biologia insecticida. Por la preparo de protekta agento, estas rekomendite uzi lobelia-radikojn, ostrodolion, tas-koloran aŭ tre malbonan hellebon.
Ĉu vi scias? Antaŭ la unua imperiisma milito, la germanoj uzis polvon de la koska radiko kiel larmagento. Post kolizio kun tia grava malhelpo, britaj soldatoj deklaris la semojn de la planto milita kontrabando.
Sekigitaj krudmaterioj estas dispremitaj al pulvorecaj aspektoj kaj verŝas glason da bolanta akvo en proporcio de 1:10. La miksaĵo bolas dum duona horo varmete. Tiam malvarmigi kaj ŝprucigi la tuŝitajn plantojn.
En kosmetologio
La planto povas esti uzata por stimuli harojn. Por ĉi tiu celo, 50 g da sekaj krudmaterioj estas boligitaj al malalta varmo en glaso da tablo-vinagro. La procezo daŭras tiom longe, kiom la enhavoj ne boliĝas en duobla volumo. Preparante la hellebore-pocion, mezuru 25 g da seka Althea radiko, versxu 150 g da bolanta akvo. Lasu ĝin sidi iom. Post tio streĉas ambaŭ likvaj kaj kunmetas. La rezulta ilo devas frotiĝi en la hararajn radikojn dum la tuta monato. Por plej bona efiko, la procedo estas prefere ripetata ĉiutage matene kaj vespere.
Plibonigi la kondiĉon de la haroj estas vaste uzata: esenca oleo de pino, verda rafano, romero, kakoj, zizifoj, bergamoto, okro, kapucifoj, abelaj kaj kaktoj.
Contraindicaciones Kaj malĉefaj efektoj
Antaŭ uzado de hellebore, estas nepre konsulti kun kvalifikita specialisto. La planto estas tre danĝera. Se vi havas problemojn kun la sistemo cardiovascular, estas pli bone rifuzi tian terapion entute. Laborante kun kuracherba plurjarulo observu singardecojn. Post ĉio, eĉ malgranda guteto de akaleca suko falinta sur la haŭton povas kaŭzi perdon de sentemo en certa areo de la korpo.
!I estas grava! Strikte kontraŭaranĝitaj agoj kun venenaj herboj gravedaj kaj lactantaj virinoj.
Netaŭge preparita drogo kaŭzas severan ebriigon. Ene de horo, paciento kiu prenis la medikamenton per buŝo havas la jenajn simptomojn:
- vomado;
- naŭzo;
- spasmoda abdomena doloro;
- kapdoloro;
- kapturnoj;
- muskola rigida rigideco;
- konvulsioj;
- vida krizaĵo;
- malkomforto en la membroj.

Alie, akra kardiovaskula kaj spira fiasko estas tre verŝajna. En severaj kazoj, morto estas neevitebla.
Ĉu vi scias? Solvo de infuzaĵo de verda helleboro estas mortiga por blatoj.
Mirinda plurjara havas unikajn propraĵojn, sed se vi ne havas sufiĉe da scioj kaj kapabloj por uzi ĝin, estas pli bone preteriri la venenan herbon. Ne mirinde, ke ŝi neniam tuŝas la brutaron.
Video: utilaj ecoj kaj apliko de hellebore
Rimarkojn de retaj uzantoj pri Chemeritsa

La ĉefa aktiva principo de hellebore estas la alkaloidoj en ĝia kunmetaĵo, kaj ilia enhavo estas precipe alta en la radikoj (ĝis 2,4%), malpli en rizomoj (ĝis 1,3%), kaj en herbo - ĝis 0,55%. La ĉefa struktura kerno de ĉiuj studitaj alkaloidoj de helleŭro estas alkaminoj aŭ aminoalkohoj. Hellebore-alkaloidoj reduktas sangopremon, dum signife pliigante la amplekson de koraj kuntiriĝoj, iritas la finon de la sensaj nervoj, kaŭzas severan ternadon kaj tusadon. Chemeritsa estas tre venena planto, ĝi estas supera al cikuto en forto de veneneco.Plej ofte ĝi estas uzata ekstere kiel analgeza kaj iritanta en la kuracado de diversaj malsanoj de la artikoj (podagro, artrito), kun neŭralgioj, mialgio, radikolito, reŭmatismo. Uzu ŝmiraĵon, decoccion kaj alkoholan tintilon de hellebore.
